25 гадоў прысвяціў заняткам з моладдзю педагог дадатковай адукацыі МЦ “Ветразь” Ігар ДУХОВІЧ
25 гадоў прысвяціў заняткам з моладдзю педагог дадатковай адукацыі МЦ “Ветразь” Ігар ДУХОВІЧ.
</header>
25 гадоў прысвяціў заняткам з моладдзю педагог дадатковай адукацыі МЦ “Ветразь” Ігар ДУХОВІЧ.
Авіямадэльнае і радыётэхнічнае аб’яднанні па інтарэсах, якія вядзе на базе Кудзінскай БШ Ігар Алегавіч, даволі рэдкія для сельскіх школ, але разам з тым карыстаюцца цікавасцю ў падрастаючага пакалення. Сёлета колькасць выхаванцаў Ігара Духовіча налічвае 25 хлопчыкаў і дзяўчынак. Вядома, не ўсе з іх злучаць свой будучы прафесійны шлях з тэхнічнымі спецыяльнасцямі, але тыя веды, што дзеці атрымліваюць на занятках, абавязкова спатрэбяцца ў жыцці. Як ні кажы, але яно ствановіцца ўсё больш тэхналагічным.
Стаць педагогам у Ігара Духовіча атрымалася выпадкова. Уласна кажучы, з ранняга дзяцінства марыў быць вайскоўцам. У канцы 1980-х гадоў яго прызвалі ў армію на службу ў Балтыйскім флоце, а ў 1989 годзе ён скончыў Калінінградскае ваеннае авіятэхнічнае вучылішча, дзе атрымаў спецыяльнасць авіяцыйнага тэхніка па радыёэлектронным абсталяванні.
Яшчэ са школы Ігар захапіўся радыё, вывучаў усё, што звязана з гэтай сферай, таму абраная прафесія стала своеасаблівым працягам хобі.
Але ў сілу розных прычын застацца на вайсковай службе не атрымалася. Пасля службы ён некаторы час працаваў наладчыкам радыёэлектроннага абсталявання на заводзе “Зеніт” у Магілёве, а затым вярнуўся на малую радзіму ў вёску Малы Кудзін. Там ажаніўся, у сям’і нарадзіліся двое дзетак.
У 1995 годзе Ігару Духовічу прапанавалі стаць педагогам дадатковай адукацыі. Па яго ініцыятыве пры Кудзінскай базавай школе адкрыліся аб’яднанні па інтарэсах па авіямадэляванні і радыётэхніцы. Напачатку 2000-х значную падтрымку гуртку аказалі тадышнія старшыні райвыканкама Аляксандр ІЛЬЯНАЎ і раённага Савета дэпутатаў Мікалай ГУЗНЯКОЎ, бо арганізацыя заняткаў запатрабавала немалых фінансавых выдаткаў.
– Разам з вучнямі вырабілі мадэлі самалётаў і планераў. Кожны з іх абсталяваны спецыяльным рухавіком – мініяцюрным аналагам, як у сапраўдным самалёце, – гаворыць Ігар Алегавіч. – Дзецям вельмі цікава было адчуваць сябе і канструктарамі, і пілотамі лятаючых машын. А колькі дыпломаў і грамат сабралі падчас абласных і рэспубліканскіх спаборніцтваў па авіямадэльным спорце, нават падлічыць цяжка! Тое ж самае тычыцца і спаборніцтваў у сферы радыётэхнікі. На апошнім, што праходзіў у жніўні гэтага года, рэспубліканскім чэмпіянаце БФР па радыёсувязі на ультракароткіх хвалях, радыёстанцыя нашай школы заняла 1 месца ў намінацыі “Калектыўная радыёстанцыя” і 3 месца ў агульным заліку.
Са свайго пакойчыка ў школе кудзінскія радыёаматары пасылаюць радыёсігналы па ўсім свеце і нават дасягаюць Месяца. Дзеці старэйшага ўзросту вучацца запускаць авіямадэлі. Справа гэта не такая лёгкая, як падаецца на першы погляд. Няправільныя дзеянні могуць у лічаныя імгненні вывесці самалёцік са строю і, часам, аднаўленне яго проста немагчыма.
– Зараз не цяжка знайсці матэрыялы і дэталі для тэхналагічных хобі, – распавядае Ігар Духовіч. – Усё, праўда, каштуе немалых грошай. А адкуль яны будуць у дзяцей? Калі-небудзь патрэбнымі дэталямі падзеляцца знаёмыя, штосьці прыходзіцца купляць за свае грошы. Але для мяне самае галоўнае – зацікавіць сваіх выхаванцаў, узрасціць у іх жаданне быць творцамі, каб яны маглі паспяхова рэалізаваць сябе і свае веды ў будучым. Гэта звышзадача павінна быць у кожнага педагога.
Святлана МАГІЛЕЎЧЫК.
Фота аўтара.
